Heel eerlijk; ik had er nog nooit van gehoord. Maar ik snap ‘m wel! Een échte bore-out betekent dat mensen ziek zijn geworden van verveling. De bore-out die ik de laatste tijd al een paar keer ben tegengekomen is dat verveling als oorzaak wordt genoemd voor slecht of minder goed presteren of functioneren.

Herkenbaar?

Herken de dat? Als je op een dag veel dingen af moet hebben, dan kan er ontzettend veel uit je handen komen. Maar als je maar een paar dingen te doen hebt die niet per se die dag af moeten zijn, dan heb je die paar dingen aan het einde van de dag nog steeds niet gedaan. De meeste mensen hebben druk nodig om te kunnen presteren. 

Off-day

Af en toe een off-day waarop weinig uit je handen komt geeft natuurlijk helemaal niets. De boog kan niet altijd gespannen staan. Vaak lukt het de dag na zo’n off-day juist wel goed om aan de gang te gaan.

Creatief

Vervelen is in mijn ogen helemaal niet slecht. Van vervelen word je creatief. Denk aan kinderen die zich vervelen en door hun ‘schermtijd’ heen zijn; ze maken van je smetteloze witte muur een prachtig schilderij, maken een tent van het tafelkleed of doen ‘opgravertje’ in de tuin. Tuurlijk, van het ene word je blijer dan van het andere, maar creatief is het.

Dat verveling creatief maakt geldt natuurlijk niet alleen voor kinderen, maar ook voor volwassenen. Als je op de trein staat te wachten – en je duikt een keer niet in je telefoon (misschien zouden we onszelf ook ‘schermtijd’ moeten opleggen) – dan laat je je gedachten de vrije loop. En dan komt ineens de oplossing van het probleem waar je al de hele dag mee worstelt tot je.

Of als je in het donker naast het bed van je kind zit te wachten tot hij eindelijk slaapt, dan ineens heb je een onderwerp voor de blog die je nog moet schrijven. Je wordt er enthousiast en blij van en je wilt er het liefste meteen mee aan de slag. Je wilt je ideeën delen met je partner of met je collega.

Bore-out

Maar als je vaker een off-day, dan een on-day hebt en de verveling wordt structureel, dan kan dat juist verlammend werken. Het omgekeerde gebeurt in dat geval; je wordt lamlendig en lui. Je kunt het simpelweg niet meer opbrengen om je best te doen of te zorgen dat wat je moet doen op tijd af is. Je verliest je interesse en het boeit je eigenlijk niet meer als je broddelwerk aflevert. Dan heb je te maken met de bore-out waar ik het over heb.

Wat moet je ermee?

Als een medewerker aangeeft dat hij niet goed in zijn vel zit of dat bepaalde dingen hem in de weg staan om goed te kunnen functioneren, dan kan je dat als werkgever niet zomaar negeren.
Je bent als werkgever verantwoordelijk voor een veilige werkplek en daaronder hoort ook een psychosociaal veilige werkplek. Als mensen aangeven dat ze zich niet goed voelen en dat dit door het werk komt, dan moet je dus actie ondernemen.

Dat geldt ook als een werknemer laat weten dat zijn goed functioneren wordt belemmert door de situatie op het werk. Ook dan zal je daar als werkgever mee aan de slag moeten gaan. Ook de werknemers zelf hebben daar natuurlijk een verantwoordelijkheid in.

Een goed gesprek

Het begint, zoals zo vaak, met een goed gesprek. Hoe is het nu? Wat moet er veranderen? Hoe kan de werknemer daar zelf een bijdrage in leveren? Wat kan de werkgever doen?